Ο ρόλος του Επικουρικού Κεφαλαίου στην εδραίωση εμπιστοσύνης των ασφαλισμένων στον θεσμό της Ιδιωτικής Ασφάλισης.
Αυτός ήταν ο τίτλος της εισήγησης του κου Σπύρου Ελευθεριώτη προέδρου του Επικουρικού Κεφαλαίου.
Από αυτήν την εισήγηση κράτησα κάτι που μ' έκανε να ανατριχιάσω.
Ο κος Ελευθεριώτης αναφέρθηκε με πολύ παραστατικό τρόπο σ' ένα φαινόμενο που το ζούμε στην χώρα μας σε πολύ μεγάλο βαθμό σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε.
Στο φαινόμενο των ανασφάλιστων οχημάτων και στην ανάληψη της ευθύνης για αποζημίωση των παθόντων ,από το Επικουρικό Κεφάλαιο.
Χρήματα που συσσωρεύονται στο ταμείο του Επικουρικού από την εισφορά των υπολοίπων που ασφαλίζονται και που με αυτό τον τρόπο ,ουσιαστικά πληρώνουν και τα ασφάλιστρα των (έξυπνων) ανασφάλιστων.
Παραθέτω παρακάτω τα δύο παραδείγματα που με συγκλόνισαν με το τεράστιο κοινωνικό κόστος που απορρέει από την εφαρμογή των νόμων.
Δεκαοχτάχρονος οδηγεί το ανασφάλιστο μηχανάκι του πατέρα του και προξενεί θανατηφόρο ατύχημα με την παράσυρση πεζού και τον βαρύ τραυματισμό και του ίδιου .Τέσσερις μήνες μετά πεθαίνει και το παιδί. Από το μαράζι λίγο καιρό μετά πεθαίνει και ο πατέρας του παιδιού. Το Επικουρικό αποζημιώνει τους δικαιούχους του θανόντος πεζού και εκ του νόμου κινεί τε να εισπράξει το ποσό που πλήρωσε ως αποζημίωση από τους κληρονόμους του παιδιού που ήταν οδηγός και του πατέρα που ήταν ιδιοκτήτης.
Αντιμετωπίζει το παρακάτω δίλημμα :
Εφαρμόζει τον νόμο και κατάσχει το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο που απόμεινε σε μια τραγική μάνα - που έχει χάσει το παιδί της και τον άνδρα της -και στεγάζει ότι απόμεινε από την οικογένειά της?
ή οι εντεταλμένοι υπάλληλοι του Επικουρικού κάνουν τα στραβά μάτια βάζοντας σε κίνδυνο την δουλειά τους και την δική τους επαγγελματική πορεία?
Όλα αυτά γιατί δεν πληρώθηκαν 50 ευρώ ετήσια ασφάλιστρα ως εκ του νόμου όφειλε ο ιδιοκτήτης!
Το δεύτερο παράδειγμα εξ ίσου τραγικό με το πρώτο.
Νέα κοπέλα οδηγεί το ανασφάλιστο δίκυκλο της και προξενεί με υπαιτιότητά της σοβαρό τροχαίο που έχει σαν συνέπεια τον θάνατο τριών ανθρώπων στο άλλο όχημα και τον δικό της.
Και πάλι το Επικουρικό πληρώνει τις αποζημιώσεις και έρχεται αντιμέτωπο με την χαροκαμένη οικογένεια της κοπέλας που καλείται να αναλάβει τις ευθύνες της αφού δεν μερίμνησε για αυτές όταν έπρεπε με ελάχιστο κόστος όχι πάνω από 120-150 ευρώ.
Πολλές φορές έχει πέσει στην αντίληψή μου να προξενείται ατύχημα με μικρές υλικές ζημίες και επειδή ο υπαίτιος οδηγός είναι ανασφάλιστος να εγκαταλείπει τον τόπο του ατυχήματος και τρέπετε σε φυγή ή στην καλύτερη των περιπτώσεων να παρακαλά τον παθόντα να κάνει υπομονή να το ασφαλίσει και μεταγενέστερα να κάνει δήλωση .
Πόσες φορές δεν ακούμε για εγκαταλείψεις των θυμάτων σε δυστυχήματα από ανθρώπους δίχως ίχνος ανθρωπιάς.
Προτάθηκαν στους εκάστοτε νομοθέτες πάρα πολλοί τρόποι ελέγχου για τον περιορισμό του εγκληματικού φαινομένου με αυτό το τεράστιο κοινωνικό κόστος.
Μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί.
Το γράμμα του νόμου για αυτή τη περίπτωση μένει κενό.
Ας ελπίσουμε σύντομα να επιληφθεί κάποιος και να βάλει ένα τέλος σ' αυτήν την τραγική ιστορία.
Αυτός ήταν ο τίτλος της εισήγησης του κου Σπύρου Ελευθεριώτη προέδρου του Επικουρικού Κεφαλαίου.
Από αυτήν την εισήγηση κράτησα κάτι που μ' έκανε να ανατριχιάσω.
Ο κος Ελευθεριώτης αναφέρθηκε με πολύ παραστατικό τρόπο σ' ένα φαινόμενο που το ζούμε στην χώρα μας σε πολύ μεγάλο βαθμό σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε.
Στο φαινόμενο των ανασφάλιστων οχημάτων και στην ανάληψη της ευθύνης για αποζημίωση των παθόντων ,από το Επικουρικό Κεφάλαιο.
Χρήματα που συσσωρεύονται στο ταμείο του Επικουρικού από την εισφορά των υπολοίπων που ασφαλίζονται και που με αυτό τον τρόπο ,ουσιαστικά πληρώνουν και τα ασφάλιστρα των (έξυπνων) ανασφάλιστων.
Παραθέτω παρακάτω τα δύο παραδείγματα που με συγκλόνισαν με το τεράστιο κοινωνικό κόστος που απορρέει από την εφαρμογή των νόμων.
Δεκαοχτάχρονος οδηγεί το ανασφάλιστο μηχανάκι του πατέρα του και προξενεί θανατηφόρο ατύχημα με την παράσυρση πεζού και τον βαρύ τραυματισμό και του ίδιου .Τέσσερις μήνες μετά πεθαίνει και το παιδί. Από το μαράζι λίγο καιρό μετά πεθαίνει και ο πατέρας του παιδιού. Το Επικουρικό αποζημιώνει τους δικαιούχους του θανόντος πεζού και εκ του νόμου κινεί τε να εισπράξει το ποσό που πλήρωσε ως αποζημίωση από τους κληρονόμους του παιδιού που ήταν οδηγός και του πατέρα που ήταν ιδιοκτήτης.
Αντιμετωπίζει το παρακάτω δίλημμα :
Εφαρμόζει τον νόμο και κατάσχει το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο που απόμεινε σε μια τραγική μάνα - που έχει χάσει το παιδί της και τον άνδρα της -και στεγάζει ότι απόμεινε από την οικογένειά της?
ή οι εντεταλμένοι υπάλληλοι του Επικουρικού κάνουν τα στραβά μάτια βάζοντας σε κίνδυνο την δουλειά τους και την δική τους επαγγελματική πορεία?
Όλα αυτά γιατί δεν πληρώθηκαν 50 ευρώ ετήσια ασφάλιστρα ως εκ του νόμου όφειλε ο ιδιοκτήτης!
Το δεύτερο παράδειγμα εξ ίσου τραγικό με το πρώτο.
Νέα κοπέλα οδηγεί το ανασφάλιστο δίκυκλο της και προξενεί με υπαιτιότητά της σοβαρό τροχαίο που έχει σαν συνέπεια τον θάνατο τριών ανθρώπων στο άλλο όχημα και τον δικό της.
Και πάλι το Επικουρικό πληρώνει τις αποζημιώσεις και έρχεται αντιμέτωπο με την χαροκαμένη οικογένεια της κοπέλας που καλείται να αναλάβει τις ευθύνες της αφού δεν μερίμνησε για αυτές όταν έπρεπε με ελάχιστο κόστος όχι πάνω από 120-150 ευρώ.
Πολλές φορές έχει πέσει στην αντίληψή μου να προξενείται ατύχημα με μικρές υλικές ζημίες και επειδή ο υπαίτιος οδηγός είναι ανασφάλιστος να εγκαταλείπει τον τόπο του ατυχήματος και τρέπετε σε φυγή ή στην καλύτερη των περιπτώσεων να παρακαλά τον παθόντα να κάνει υπομονή να το ασφαλίσει και μεταγενέστερα να κάνει δήλωση .
Πόσες φορές δεν ακούμε για εγκαταλείψεις των θυμάτων σε δυστυχήματα από ανθρώπους δίχως ίχνος ανθρωπιάς.
Προτάθηκαν στους εκάστοτε νομοθέτες πάρα πολλοί τρόποι ελέγχου για τον περιορισμό του εγκληματικού φαινομένου με αυτό το τεράστιο κοινωνικό κόστος.
Μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί.
Το γράμμα του νόμου για αυτή τη περίπτωση μένει κενό.
Ας ελπίσουμε σύντομα να επιληφθεί κάποιος και να βάλει ένα τέλος σ' αυτήν την τραγική ιστορία.
